یک در دل ساده
و می گفتن شما عوض این که ماهی بگیرید و بدید دست مردم ، ماهی گرفتن یادشون بدید.
اما حتی خود من تا قبل اینکه برم دانشگاه دقیقا شرایط یک روستایی رو درک نمی کردم اما چند نمونه می گم تا شاید قضیه کمی برا ما یچه تهرانیا روشن تر شه.
۱) ما بترکونیم ۲ روز از خونه دور باشیم اما من کسیو می شناسم الان ۴ ماه خونشون نرفته چون ۴ هزار تومن که پول یه شارژ ماست نداره تا خونه بره. کاش بودید و می دید همین آدم چجوری وقتی سبزها رو می بینه دلش کاسه خون می شه. و می گه چرا این سبزها به کسی که می خواد به ما خدمت کنه فشار می یارن
۲) اون یکی ۳۰۰ هزار تومن نداشت تا خونه ای که داشت رو سرش خراب می شد تعمیر کنه
۳) برای ۲۰۰ هزار تومن داشت مادرشو از دست می داد
حالا جواب من به این عده اینه
کسی که دارد از گشنگی می میرد را اول ماهی می دهند تا نمیرد و بتواند ماهی گرفتن را یاد بگیرد
- ۸۸/۱۰/۲۱
کاهی نمی شود که نمی شود
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است
گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود
گاهی گدای گدایی و بخت نیست
گاهی تمام شهر گدای تو می شود....!