تحلیل به شیوه ی من

از وقتی که وارد بازی های سیاسی شدم، همه چیز را با سیاست تبیین می کنم. سر کلاس وقتی یک موضوع درسی را کنفرانس دهم، همگان می دانند بیش تر وقت را برای توضیح یک قضیه سیاسی می گذارم و از نتیجه آن، موضوع درسی را توضیح می دهم. البته اساتید ابتدا به بنده خرده می گرفتند اما کم کم، یا عادت کردند یا پذیرفتند. این مقدمه نسبتا طولانی برای بیان مطلبی بود که چند وقت پیش برای یکی از دوستانم رخ داد و من مثل همیشه با موضوعات سیاسی آن را درک کردم.

قصه از این قرار بود یکی از دوستانم که در محله قبلی همسایه مان بود را مدتی ندیده بودم. این دوست ما یکی را دوست داشت و کسی نبود که از ماجرای این لیلی و مجنون بی خبر باشد. زمانی که دیدمش نیازی به هوش زیادی نبود تا متوجه شوم که از افسردگی رنج می برد. قبل از آن باید اضافه کنم این لیلی و مجنون داستان ما هم کم دشمن و حسود نداشتند ولی هیچ یک از این ها نتوانسته بود به این رابطه رمانتیک ذره ای ضربه ای بزند.

بنده که ایشون را دیدم حدس زدم قصه ای است که این جوان همیشه لبخند به لب را ناراحت کرده، حتما مربوط به عشق و عاشقی اش است اما باز هم چیزی نگفتم تا خودش اقرار کند و او ادامه داد که دختر خانم قصه،  او را برای خوشی هایش می خواسته،  و زمانی که باید با هم می جنگیدند تا خانواده ها راضی به وصلت این امر خیر شوند، دختر خانم این کار را نکرده و گفته است بنده توان تحمل سختی ها را ندارم.

اما این داستان مهم نیست تحلیل و نتیجه گیری من از این داستان مهم است.

1_ ایران و تمام قومیت هایش لیلی و مجنون این داستانند. هیچ کس نمی تواند این رابطه ی مستحکم را که "ملیت ایرانی اسلامی" نام دارد را از بین ببرد مگر جنگ داخلی. جنگ برادر با برادر.

2_ لیلی این قصه اگر در برابر دشمنان داخلی می ایستاد و سختی ها را تحمل می کرد ما شاهد تحقق یک  داستان رومانتیک در عصر حاضر بودیم. الان هم اگر کسانی که در کشور ما هستند با وحدت و تحمل سختی ها در راه پیشرفت ایران اسلامی ایستادگی نمایند، ما می توانیم نه تنها قدرت اول منطقه بلکه قدرت اول جهان شویم.

3_ این ها با هم خوب و خوش بودند تا از بیرون کسی وارد قصه این ها شد. ما هم خوب و خوش بودیم تا آمریک وارد قصه ی ما شد.

در آخر نمی دونم تونستم ربطشو بفهمونم با نه اما مطمئن باشید ربط داشت دوباره بخونید می فهمید.