بعد از مدتها

راستیتش انقدر از مطلب کریستف خوشم اومده بود که دلم نمی یومد مطلب تازه بزنم. ولی در آخر باید بگویم زن بلاست و خداوند هیچ خانه ای را بی بلا نکند. تکه ای از فیلم اخراجی ها (بعدا از قول من نقل نکنی)

به لطف خداوند یکی یکی سفارتخانه های منحوس صهیونیستی در حال تسخیرند و هر لحظه دولت کرکس وارشان به سقوط نزدیک/ ایران مصر ترکیه اردن لیبی و.... ان شالله آمریکاشم می گیریم.

بگو ان شالله

از این اختلاس هم نمی دونم خوشحال باشم یا ناراحت. یعنی در واقع هم بیم  است هم امید. امید از آن جهت که به هر حال بعد از مدتها با دانه درشته برخوردی صورت گرفت و بیم از این جهت که ایین پرونده به خوبی بررسی نشود و به سیاسی بازی کشیده شود و این که چرا این اختلاس در جمهوری اسلامی ایران یعنی که چه

باید اعتراف کنم اعصاب برا آدم نزاشتند کیاش بماند

دلمم برا دانشگاه اصلا تنگ نشده.