بزرگترین بلا
بزرگترین بلا
انسان ها معایب مشترکی دارند که در شدت و ضعفش با هم تفاوت دارند. در این مقاله به یکی از معایب مشترک اشاره خواهم کرد.
انسان ها ذاتا گرایش به خدا و خدایی شدن دارند و بر همین مبنا کارهایی را برای رضای خدا انجام می دهند. هر کسی به میزان ایمانش، یکی زیاد و یکی کم. اما گاهی ما کارهایی انجام می دهیم که فکر می کنیم برای رضای خداست اما اینطور نیست حتی گاهی مخالف خواست خدا هم هست. اگر بخواهم به عامیانه بیان کنم باید اینگونه بگویم که به کام ما اما به نام خدا.
مثلا در زمانی که ما در کشور مشکل فقر داریم و کسانی هستند که به سختی زندگی می کنند یا فقط برای نداشتن جهیزیه ازدواج نمی کنند آیا خواست خداوند این است که کسی چندین بار به سفر مکه یا کربلا برود. آیا نمی شود یک بار به سفر رفت و هزینه ما بقی سفر ها را به خلق خدا کمک کرد. از نظر خدا عملی بالاتر از کمک به خلقش است؟!یا زمانی که پدر یا مادر راضی نیست به هیئت های شبانه برویم و درست است به هیئت برویم؟! آیا این هیئت رفتن به خواست ماست یا خدای ما یا کلا مخالف حرف خدا؟.
آیت الله بهجت (رحمت الله علیه) زمانی در کلاس درس آقای قاضی شرکت می کردند. عده ای از کوردلان به پدر ایشان که فردی روستایی و ساده ای بودند اینطور القا کردند که پسرتان در کلاس ها کفار شرکت می کند و پدر ایشان در نامه ای ایشان را از حضور در کلاس آقای قاضی منع کرد. آیت الله بهجت در مقابل این خواست نامعقول پدر، سر تعظیم فرو می آوردند. از اینجا بود که آیت الله بهجت پله ها ترقی را یکی یکی طی کردند و از همه شاگرهای آقای قاضی جلو زدند. آیت الله بهجت، آیت الله بهجت شد چون خواست خود را که شرکت در کلاس بود؛ زیر پا گذاشت و خواست خدا را که احترام به والدین است را اجابت کرد به این درجات رسید.
بزرگترین بلا برای ما اینست که ما آن طور که خود می خواهیم زندگی کنیم نه آن طور که خدا می خواهد. از آن بزرگتر هم اینست که ما ندانیم که برای خودمان زندگی می کنیم نه خدا.
آن کس که نداند و نداند که نداند در جهل مرکب ابدالدهر بماند
عیدتون مبارک.
طبع شاعری هم که پیدا کردی!!
البته فکر می کنم شما مصداق یه بیته دیگشی،
اونی که میگه :
آن کس که نداند و بداند که نداند لنگان خرک خویش به مقصد برساند
البته منظورم این بود که من می دونم که می دونم.